12. Władysław Laskonogi

[Dragon]

WŁADYSŁAW LASKONOGI (1202-1231), syn Mieszka II Starego, książę wielkopolski, wystąpił do walki o tron krakowski natychmiast po śmierci ojca. Zdołał utrzymać się na tronie zaledwie kilka miesięcy. Upadł, naraziwszy się możnowładcom, a zwłaszcza duchowieństwu. Po raz wtóry został powołany na tron krakowski w 1227, po śmierci Leszka Białego. Władysław Laskonogi był przedstawicielem rządów silnej ręki. Dążył zwłaszcza do ukrócenia swobód kościoła, podkopując władzę książęcą. Sciągnęło to na niego klątwę ze strony biskupa gnieźnieńskiego Henryka Kietlicza (1206), w pełni popartego przez papieża Innocentego III. Po wieloletniej walce ustąpił częściowo, zarówno wobec możnowładców jak i kleru (1228), przyrzekając 'szlachtę miłować i rad biskupa słuchać'. To ustępstwo nie zapobiegło dalszym intrygom, skutkiem których Władysław Laskonogi utracił nawet dzielnicę wielkoposką. Zmarł na wygnaniu w Raciborzu w 1231.