7. Bolesław III Krzywousty

[Scytian]

BOLESŁAW II KRZYWOUSTY (1102-1138) wznowił tradycje Bolesława Chrobrego, jednocząc państwo i usuwając brata Zbigniewa, który przy pomocy obcych uwikłał kraj w długoletnią wojnę domową. Bolesław Krzywousty skutecznie bronił niepodległości Polski przeciw najazdom niemieckim (słynna obrona Głogowa, Psie Pole), a jednocześnie zdołał opanować Pomorze i otworzyć Polsce dostęp do morza na przestrzeni Gdańsk - Szczecin. Za panowania Bolesława Polska stała się w rzeczywistości państwem niezawisłym, a jej znaczenie wzrosło wysoko dzięki rozsądnej polityce zagranicznej z Czechami, Węgrami i Rusinami. Umierając podzielił Bolesław kraj pomiędzy synów. Najstarszemu, Władysławowi, przypadł Śląsk, Bolesławowi Kędzierzawemu - Mazowsze i Kujawy, Mieszkowi Staremu - Wielkopolska, Henrykowi - Sandomierz. Nieletni Kazimierz miał otrzymać uposażenie po osiąnięciu wieku dojrzałego. Władzę zwierzchnią miał sprawować najstarszy syn (senior), który prócz własnej dzielnicy dziedzicznej otrzymywał dzielnicę krakowską. Testament ten - wbrew woli Bolesława - stał się przyczyną wewnętrznych waśni i rozpadu Polski na dzielnice.