17. Leszek Czarny

[Jankiel]

LESZEK CZARNY (1279-1288), książę sieradzki, objął tron krakowski po śmierci bezpotomnego Bolesława Wstydliwego. Przeszedł do historii jako pogromca najeźdźców ruskich, litewskich i jadźwińskich (1280-1282). Był on od długiego czasu pierwszym księciem, który rozpoczął realizację idei zjednoczenia dzielnic. Przeszkodził mu w tym bunt możnych ziemii krakowskiej i sandomierskiej (1282, 1285), w którym dużą rolę odegrał biskup krakowski Paweł z Przemankowa oraz wojewoda sandomierski Janusz Starża. Wygnany z Krakowa poskromił Leszek Rokoszan przy pomocy posiłków węgierskich. Na rok przed jego śmiercią nastąpił trzeci najazd Tatarów, przed którym Leszek ratował się ucieczką na Węgry. Kraków stawił najeźdźcom skuteczny opór dzięki silnym murom obronnym miasta. Po śmierci Leszka rozpoczęły się długotrwałe walki o tron krakowski (Henryk IV Probus - książę wrocławski, wnuk Henryka Pobożnego; Władysław Łokietek, brat Leszka Czarnego; Wacław II - król czeski; Przemysław II, książę wielkopolski).

[revolta]

Leszek Czarny urodzil sie raczej okolo 1241 a nie 1279.

[Vavin]

Tu jest podany czas jego panowania