2. Bolesław Chrobry

[Niven]

BOLESŁAW CHROBRY (992-1025), syn Mieszka I, kontynuował taktykę ojca. Dązył do zjednoczenia zachodnich plemion słowiańskich oraz do uzyskania całkowitej niezależności przez stworzenie potężnego państwa słowiańskiego. Wywołało to w konsekwencji wojny z Czechami i Niemcami (1002-1018), zakończone pokojem w Budziszynie i uznaniem niezawisłości Polski przez cesarza niemieckiego Henryka II. Znaczenie Polski wzmocniła zwycięska wyprawa na Ruś, gdzie Bolesław osadził na tronie kijowskim swego zięcia Świętopełka. Tuż przed śmiercią koronował się na króla. Przed tym aktem osiągnął niezawisłość kościelną przez utworzenie arcybiskupstwa gnieźnieńskiego , podległego wprost papieżowi (1000). W wyniku jego rządów granice polski obejmowały Wielkopolskę, Śląsk, Łużyce, Morawy, ziemie nad górną Wisłą z Krakowem, Pomorze i Grody Czerwieńskie (region górnego Sanu, Bugu i Dniestru. Dobrze zorganizowany i mądrze rządzony kraj stał się potęgą, z którą liczono się w ówczesnym świecie.